Περιγραφή
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ – ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΔΙΔΑΚΤΟΥ
Ένα χρήσιμο βοήθημα-εργαλείο σκέψης για τα Αρχαία Ελληνικά.
Η προκείμενη εργασία:
– Συστηματοποιεί ορισμένα προαπαιτούμενα της διδασκαλίας του «αδίδακτου» (άγνωστου) κειμένου: ποια είναι η μονάδα λόγου στην οποία εστιάζει αυτή, ποιος ο ρόλος του Συντακτικού, της Γραμματικής και του Λεξικού;
– Παρουσιάζει μια πορεία διδασκαλίας, αξιοποιώντας ποικίλα αποσπάσματα αρχαιοελληνικού λόγου· για τα μικροκείμενα αυτά παρέχονται εισαγωγικά σημειώματα, ερμηνευτικά σχόλια και σχολιασμένες μεταφράσεις.
– Αξιοποιεί στο μάθημα δημοσιευμένες μεταφράσεις: από τη μετάφραση στο πρωτότυπο· παράλληλα, αναπτύσσει και μια διδακτική της μετάφρασης: από το πρωτότυπο στη μετάφραση.
– Διατυπώνει ενδεικτικές ερωτήσεις δομολειτουργικής προσέγγισης, ώστε οι γλωσσικές διατυπώσεις να συνδέονται με το επιδιωκόμενο νόημα και την επικοινωνιακή προθετικότητα του πομπού.
– Καταθέτει γενικές αρχές αξιολόγησης της αρχαιογλωσσικής διδασκαλίας και μια τυπολογία ερωτήσεων πάνω στον νοηματικό άξονα του μικροκειμένου.
– Προτείνει ολοκληρωμένα κριτήρια αξιολόγησης και ενδεικτικές απαντήσεις τους.
Κεντρικό ζητούμενο της διδασκαλίας δεν μπορεί παρά να είναι αυτό που προάγει την αγάπη μας για τον αρχαιοελληνικό λόγο:
ο πλούτος των ανθρωπογνωστικών του μηνυμάτων!
